WINCENTY Z KIELCZY
Wybitny dziejopisarz, hagiograf i muzykolog średniowiecza. znany dzisiaj znawcom literatury polskiej, historii średniowiecza i muzykom przede wszystkim jako autor hymnu „Gaude Mater Polonia”.
Urodził się na przełomie XII i XIII wieku. Przydomek z Kielczy można rozumieć dwojako: urodził się w Kielczy lub była to jego miejscowość rodowa. Po raz pierwszy spotykamy Wincentego w 1222 roku, jako kapelana dworu biskupa krakowskiego, Iwo Odrowąża – ród Odrowążów pochodził z opolszczyzny, ze wsi Kamień Śląski.
Pięć lat później był już kanonikiem w kapitule krakowskiej. Około roku 1235 wstąpił do zakonu ojców dominikanów. W tym czasie otrzymał zadanie zebrania informacji na temat męczennika, bpa Stanisława ze Szczepanowic. Wiedza ta była potrzebna do wszczęcia jego procesu kanonizacyjnego. Pozwoliła ona również naszemu hagiografowi napisać „Żywot mniejszy św. Stanisława”. Uzupełnieniem tego dzieła była „Historia św. Stanisława”, czyli oficjum brewiarzowe ku czci świętego z hymnem „Gaude Mater Polonia”. Był on także autorem tzw. zaginionej kroniki dominikańskiej, z której obficie czerpał Jan Długosz pisząc swoje „Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego”.
W latach 1257 – 1260 był przeorem tworzącego się klasztoru dominikańskiego w Raciborzu. Pod koniec życia pisał „Roczniki Kapituły Krakowskiej”. Zmarł latach 70. XIII stulecia. Nekrolog dominikanów krakowskich zapisuje go pod datą 2 stycznia jako Vincentius de Kielcza.
Dwadzieścia lat temu prof. Uniwersytwtu Poznańskiego Gerard Labuda wysunął tezę o pochodzeniu Wincentego nie z Kielc, ale z wioski niedaleko Strzelec Opolskich – Kielczy.Powoli hipoteza ta przyjmuje się w licznych publikacjach historycznych i komentarzach do występów chóralnych, gdy śpiewany jest hymn „Gaude Mater Polonia”.